Еліміздің рухани астанасы саналатын Түркістанның күн санап көркейіп келе жатқанына талас жоқ. Дегенмен, аялдама атауларына келгенде тосылып қаламыз деп жазады Корреспондент басылымы.
Мән-мағынасы жоқ аттарды ауыстырып, рухани астана атына лайықтауға жергілікті шенеуніктер мән берер емес.
«Мысалы, сіз басқа қалалардан «Жолдың асты» деген аялдама атауын естіп пе едіңіз? Рухани астанаға бара қалсаңыз, жол астындағы аялдамаға кезігіп, одан әрі жол үстіндегісін де іздеп кетуіңіз бек мүмкін. Сондай-ақ, «Тельман» деген аялдама да таң қалдырмай қоймайды. Бұл қай Тельман? Бұл кешегі немістің қып-қызыл коммунисі – Эрнст Тельман ғой. Оны неге ауыстырмайды? Он мың шақырымдағы немістің коммунисі бізге не керек? Оған мән беріп жатқан ешкім жоқ», — деп ашынады автор.
«Ол аз десеңіз, Түркістаннан «Плакат» деген пәлекетті де көресіз. Аялдамаға ат таппай қалғандай бұл кімнің (мүмкін ненің) құрметіне қойылған? Жарайды, «Нұрай» дегені түсінікті еді, өйткені бұл қазақ қызына тән есім екені белгілі. Бірақ, білетіндер бұл сол маңдағы сауда орталықтары бар қожайынның қызының құрметіне қойылған деседі. Кімнің атына қойылса да, қасиетті қалаға алыс-жақыннан келетін ағайын, саяхатшылар көше аттары мен аялдамаларға қарап күліп, мазақ қылып жүрген жоқ па?», — делінген мақалада.
«Ертеңгі күні туристерге Түркістанды таныстырар болсақ, «жолдың асты», «плакат» немесе «тельман» деп таныстырамыз ба? Көрер көзге оғаш, естіген құлаққа ерсілеу, тіл ұшына да тұрпайы тиетін атаулардан арылу керек. Тым болмағанда, қазақтың батырлары мен билерінің, хандарының атын берсек, тарихи қала үшін одан жарасымды, одан артық атау болмас еді», — деп жазады мақала авторы Өркен Мырзабек.