Ерте ме, кеш пе, әйтеуір қажет адамдармен кездестіріп, керексіздерді ажыратады.
Өмірдегі ең пайдалы әдет – ол: ренішіңді ойлауды қойып, өкпелеумен өмір сүрмей, ашушуң болмай, кек сақтамай , жамандықтың барлығын ұмыту дағдысы.
Адамның ең үлкен кемшілігі- ол барлығын жүрегіне жақын қабылдап, болар-болмасқа қайғыруы. Ең қорқынышты сенімсіздік-ол өзіңе-өзің сенбеушілігің.
Егер сізден біреу алыстаса, қайғырмаңыз. Мүмкін ол Алла тағаламның сіздің «Бізді қу,сұмдардан сақташы»деген жалбарынуларыңызға жауабы шығар.
Өзіңізді өткеніңіз үшін ешуақытта кіналамаңыз. Сіз жай ғана бақытты болуға тырыстыңыз.
Біздің қатеміз сол, енді жоқ нәрсені ұзақ уақыт сақтауға тырысқанымыз.
Сабырлы адамдардың ашуынан сақтаныңыз.
Өткен өміріміз-ол поезд, бірақ ол кетіп қалды. Болашағымыз-ол арман, ол орындала ма жоқпа, белгісіз. Бүгінгі күн-ол тағдырдың сыйы. Сол себепті бүгінгі күнмен өмір сүріп, болашаққа үмітпен қарап және өткеннен сабақ алу!
Жаңа жыл ештеңе өзгертпейді, өзің өзгеруің керек!
Адамдар арасындағы қарым-қатынастағы ең бастысы- өзін-өзі көрсету емес, бір-біріне қуаныш әкелу.
Ең жиеркеніштісі, жасың келе сен өкпелеуді қойып, жай қорытынды жасауың.
Жалғыз қателігің- шындық тек сенің биігіңнен ғана көрінеді деп ойлауың. Тас керең адам билеп жүргендерді естерінен ауысқандар деп ойлайды.